In september is praktisch het hele bestuur naar Kas in Turkije gevlogen (op eigen kosten) om een aantal hondjes op te halen en uiteraard in de shelter te helpen. Ook Nikita en Debby waren mee, zodat we ook 8 honden mee konden nemen in twee groepjes.

Allereerst een groot woord van dank aan Angela Ronchetti in wiens heerlijke huis we met zijn allen mochten verblijven. Haar gastvrijheid is altijd al bijzonder maar dit keer waren we met zoveel. Voor een volgende keer regelen wij zelf onderdak maar voor nu was het alleen maar supergeweldig.

Dat het een hele klus is om 8 honden mee te nemen in het vliegtuig hoeven we denk ik niet uit te leggen daarom is het ook fijn om extra handen te hebben. De reis is al spannend genoeg voor onze hondjes, dus we willen het zo goed en veilig mogelijk doen. Dat betekent gewoon meer mankracht, eh girlpower natuurlijk. Voor een aantal van ons was het al enige tijd geleden dat we in de shelter waren en we keken onze ogen uit. Wat is er veel veranderd en gelukkig ten goede. Allereerst zijn de hokken veel ruimer, veiliger, overdekt en schoner. En dan wandelruimte, het gras en de bloemen is een verademing. Waar het eerst een troosteloze plek was is het nu groen en licht!

In de gebouwen zitten de operatiekamers, de recovery ruimten voor katten en honden, de röntgenkamer, de kantoren van Didem en de andere dierenarts (assistente), een kantine, vergaderruimte en ook een ruimte voor de vrijwilligers van Kas Animal Friends Charity. Deze kleine groep vrijwilligers komen wekelijks om met de honden te wandelen, ze te verzorgen, te knuffelen maar ook om Didem te helpen waar nodig. Ook helpen ze mee met de neutering programma’s (castreren en steriliseren) van honden én katten. Met name Angela en Teresa zijn hier erg druk mee.

Zoals gezegd we waren er om geadopteerde hondjes mee te nemen maar ook om de honden in de shelter te bezoeken en met name mee te wandelen. Ook Lotte was er trouw en onze Ronja die zelfs  2 maanden in Kas was met haar man en babyboy Teo.  Lotte is een Duits meisje van 13 jaar dat al 2 jaar in Kas woont en 2x per week naar het asiel komt om te wandelen met de hondjes. Wat is dat geweldig fijn!

In oktober ben ik nog terug gegaan samen met mijn dochter en schoonzoon en hebben we weer een aantal keren de shelter bezocht. Wat is het mooi om dit te kunnen doen voor deze honden. Ze hebben het zwaar, ondanks dat de shelter verbeterd is, blijft het triest om zoveel honden opgesloten te zien.  Met name de pitbulls, de powerbreeds…die zijn een verboden ras geworden in Turkije. Dit betekent dat ze gedoemd zijn voor altijd opgesloten te zijn. Ze mogen niet verkocht worden of uitgevoerd. Hun lot is vreselijk. Verder is de sterfte onder puppy’s nog hoog ondanks alle pogingen om ze zo goed mogelijk te isoleren. Parvo is de grootste oorzaak van overlijden en dat blijft een zeer gevaarlijke ziekte voor deze jonge puppy’s. Het is erg om te zien dat in september er nog 25 puppy’s in een kennel zaten en 3 weken later nog maar een handjevol.

Er wordt vreselijk had gewerkt met name door Didem de dierenarts die bijna in haar eentje voor al deze honden als arts verantwoordelijk is. De rest van het team zijn assistenten, of verzorgers. Ook erg belangrijk uiteraard. Alleen als het op operaties aankomt, sterilisatie en castratie…dan is het alleen Didem die dit kan. Haar assistente (dierenarts op papier maar in praktijk nog lang niet klaar) kan eenvoudige castraties uitvoeren maar Didem moet op alle handelingen supervisie uitoefenen. Dat is echt een hell of a job. Dat zij nog steeds hier werkt mag een wonder heten. Zonder haar zou dit asiel echt verloren zijn!

De terugreis verliep prima, we namen Buzz, Louie, Sanne, Ida, Candy, Kassy, Yuki en Lola mee en in oktober Rocky en Felix. Tien hondjes gered, wat zijn we daar blij mee. Zoveel lieve adoptanten die zoveel vertrouwen hebben in onze honden en onze stichting. Voor dat vertrouwen zijn we jullie allen heel erg dankbaar. Alle hondjes op Louie na hebben al een forever home. Louie is in opvang in Lisse en daar te bezoeken. We hopen ook snel zijn gouden mandje te vinden!

TEAM KDF
Door, Manuela, Ronja, Maureen en Beppie

En de lieve  vluchtbegeleiders Nikita, Debby, Joost & Lobke