Op een zonnige middag sta ik op het schoolplein naast een andere moeder te wachten op onze kinderen. Ik geef haar een compliment over de prachtige hond die ze sinds kort heeft.‘Waar komt hij vandaan?’ vraag ik haar.‘Kas dog foundation’ zegt ze. Ze vertelt wat over hoe het allemaal is gegaan en dat ze heel enthousiast is over hoe KDF werkt. Thuisgekomen kijk ik meteen op de site van KDF, wat een lieve en mooie honden zie ik. Verder laat ik het rusten, we hebben al een hond en een kat dus het is goed zo. En je hoort toch ook wel verhalen over honden uit het buitenland, ze hebben trauma’s, kunnen niet met andere honden etc.
Maar de komende weken blijf ik fantaseren over de hondjes in Kas, het zou toch wel heel fijn zijn om één hondje te redden….Maar wat heeft het voor zin, één hondje redden? Er zitten in dat asiel wel 500 honden! Maar zoals mijn moeder zo mooi zei ‘je zou maar net dat hondje zijn!’
Op een avond zitten mijn dochter en ik op de bank en bekijken weer eens de hondjes op de site, en dan gebeurt het, we vallen allebei als een blok voor hondje Tessa. Wat een schat, en die ogen, en die zielige blik van, haal mij eruit. Voor de grap sturen we een foto van Tessa naar mijn man, hij is aan het werk, we verwachten dat hij zegt, dat gaan we niet doen, maar hij is ook meteen verkocht. ‘Zij hoort bij ons’ appt hij. We kunnen het niet geloven en we zijn dolblij, we krijgen nog een hond!
In de komende dagen heb ik contact met de dames van KDF. Fijne gesprekken en het voelt meteen goed. Hier wordt over de hele adoptieprocedure goed nagedacht en dat bevalt mij meteen. Manon (de moeder van het schoolplein) komt op huisbezoek en geeft ons informatie over hoe alles gaat. KDF vindt ons een geschikt gezin en nu is het wachten op Tessa, die we dan inmiddels als Flo hebben omgedoopt.
Beppie houdt ons op de hoogte hoe het met Flo gaat en wanneer ze ongeveer naar Nederland komt. Helaas is de tocht met hondjes vanuit Kas net geweest dus we moeten geduld hebben. En dan bedenk ik mij iets, hoe leuk zou het zijn om Flo zelf op te halen? Meteen te zien hoe zij daar leeft en meteen een beetje een band op te bouwen? Ik heb met Beppie gesprekken hierover en ik krijg groen licht.
Met hulp van alle kanten want dat is nodig, er komt heel veel bij kijken om een hondje vanuit Kas hierheen te halen. Ik krijg wel veel respect voor de dames die dit al jaren doen! Maar ik snap ze nu ook goed, wat een geweldig gevoel om een hondje uit het asiel te kunnen halen en een nieuwe toekomst te geven.
De eerste ontmoeting met Flo is meteen goed, ze is vooral op Angela gericht, een dame die al jaren haar ziel en zaligheid in het asiel legt. Maar ik zie een schat van een hond die niet kan wachten om het hok uit te kunnen. We wandelen wat met elkaar en leren elkaar een beetje kennen. En na een paar dagen (kan ik alle honden niet meenemen??) ga ik met Flo op weg naar Nederland.
Op het vliegveld in Turkije word ik door Engels echtpaar aangesproken. ‘Wat voor ras is uw hond?, we vinden haar zo mooi en we zoeken al heel lang zo’n type hond’. Ik zeg dat ik het niet weet omdat ze uit een asiel komt en haar herkomst niet bekend is, het echtpaar kan het niet geloven. Ik moet er wel om lachen, wat voor ras, nou gewoon een hond uit een asiel!
Flo doet het heel goed tijdens de reis, zou ze weten wat haar te wachten staat? Waar hoopt ze op? Of heeft ze geen idee? Ik ben heel benieuwd hoe het tussen Flo en onze hond Lila gaat, en niet te vergeten, onze kat Lotje, nogal een geval apart. Type ik bepaal hier in huis de regels, onze hond Lila weet dit inmiddels maar al te goed. En wij trouwens ook.
Flo komt dan eindelijk ons huis binnen, wat een reis is het voor haar, en ook voor mij geweest. Onze Lila (goldendoodle) snuffelt wat aan Flo en begint te kwispelen, het is goed. Andersom is het ook goed, Flo zie je denken, dit is wel een heel lieve hond. Dan nog de kat, Flo rent erop af en krijgt meteen een tik op haar neus. Oeps. Een paar weken lang probeert Flo nog de baas te worden van de kat (door naar haar toe te lopen en te blaffen) maar helaas, te dichtbij betekent een tik. En zo is er na een tijd een gedoogbeleid.
Flo plast de eerste 3 avonden op het kleed, het is ook wel lastig, wat mag er wel en niet in een huis? Kleed weggehaald en het is over. Dat plassen is dan ook het enige wat ze heeft gedaan wat niet hoort in huis. En was na 3 nachten ook over. Flo deed het eigenlijk meteen goed, lief voor ons, lief voor andere honden, keurig lopen aan de riem, luisteren als we haar roepen. Het idee wat wij even hadden, komt het nog wel goed met een hond die uit een asiel komt, is totaal weg. Dit komt wel door de organisatie, deze kijkt heel goed welke honden wel of niet geschikt zijn om naar Nederland te komen. Geen garantie maar wel een heel grote zekerheid dat het wel goedkomt.
En is het eind goed al goed? Ja! We zijn super blij met onze gekke clown, ze is enig! We genieten iedere dag van haar en als ze in de avond bij je ligt en zo gelukkig kijkt zijn we allemaal blij, Flo voor een fijn huisje, een warme plek en liefde, en wij voor de liefde die we van Flo krijgen. Onze eigen gekke Turkse griet!
